Erbo-de-Sant-Ro
Pulicaria dysenterica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Paparougno.
Noms en français : Pulicaire, Pulicaire dysentérique.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Ro trachis en troupo dins li roubino e li prado umido. Fai de bèlli flour coumpausado jauno. La planto èi pegouso, peludo e proun ramificado.
Usanço :la racino s'utiliso pèr lucha contro la fouiro e saro li car. Ei peréu bono pèr faire s'aliuencha la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Roubino
- Ermas umide
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria dysenterica (L.) Bernh., 1800
Poumpareleto
Globularia bisnagarica
Plantaginaceae Globulariaceae
Nom en français : Globulaire allongée.
Descripcioun :La poumpareleto es uno planto coumuno que trachis pulèu sus argielo o sablo douloumitico. Se recounèis à si fueio basalo espatulado sènso gorgo e à si pichòti fueio de cambo en lanço. Coumpara emé la poumpareleto-coumuno que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Globularia
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Globulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucaio
- Bos clar
- Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Globularia bisnagarica L., 1753